Op een avond keek ik de 2DOC documentaire over Jolene. Op 2doc.nl schrijven ze over Jolene: Alles in het leven van Jolene is heftig. Ze leeft op chaos en adrenaline. 's Nachts werkt ze achter de bar in een stripclub, op haar zestiende kreeg ze haar eerste kind, en vier jaar later, van een andere man, haar tweede. Haar echte vader kent ze niet en haar stiefvader, tv-persoonlijkheid Keith Bakker, verdween ook van de ene op de andere dag uit haar leven. En toch wil Jolene niet bij de pakken neerzitten. Tegen alle verwachtingen in besluit ze psychologie te gaan studeren. Jolene is klaar voor een positieve rol in onze samenleving, maar is de samenleving ook klaar voor Jolene?
Via dit filmfragment krijg je een korte indruk van Jolene. https://vimeo.com/251338092
Direct na deze documentaire zag ik een stukje van de rijdende rechter. De hulp van de rijdende rechter was ingeroepen door een vrouw. De vrouw was op leeftijd. Ze woonde in een keurig huis. Ze praatte zacht en zei niet veel. Deze vrouw had haar man en haar zoon (op 10-jarige leeftijd) verloren. Ze bezocht beide graven drie keer per dag, ‘s ochtends, ‘s middags en ‘savonds. Er stond een grote boom naast het graf. De graven werden erg vies van alles wat de boom liet vallen. Het frustreerde haar enorm. In het programma zag je haar regelmatig schelden tegen de boom. Deze twee vrouwen verschilden dag en nacht van elkaar. Ze leefden in een andere wereld.
Toch waren er ook veel overeenkomsten. Beiden vrouw, beide blank, beide moeder, partner van en dochter. Beide vrouwen kende groot verdriet en daar overheen een flinke laag boosheid. Na het zien van deze vrouwen vroeg ik mezelf af: stel dat deze vrouwen elkaar ontmoeten, zouden ze elkaar begrijpen? Zouden ze elkaar mogen? Zouden ze iets van zichzelf in de ander herkennen? Ik ben bang van niet. Als de verschillen tussen 2 vrouwen die behoren tot dezelfde demografische groep (blank en autochtoon) al zo groot zijn, hoe kunnen we dan omgaan met de grote verschillen tussen demografische groepen? Hoe kunnen we verbinding bereiken tussen mensen van verschillende demografische groepen? Het antwoord is het vergroten van de verdraagzaamheid door middel van het collectief bewustzijn.
Wil je hier meer over lezen, lees dan mijn essay over verdraagzaamheid: Vreemd of inspirerend?